23 ¹ Oto ostatnie słowa Dawida. Wyrocznia Dawida, syna Jessego, wyrocznia człowieka wyniesionego wysoko, pomazańca Boga Jakubowego, śpiewaka psalmów Izraela: ² «Duch Pański mówi przez mnie i Jego słowo jest na moim języku. ³ Bóg Jakuba przemówił, mówił do mnie On - Skała Izraela. "Kto sprawiedliwie rządzi człowiekiem, kto rządzi w Bożej bojaźni, ⁴ jest jak światło poranka, kiedy wschodzi słońce, bezchmurnego poranka, co uperla po deszczu ruń ziemi". ⁵ Czy nie podobnie postępuje Bóg z moim domem? Albowiem przymierze wieczne zawarł ze mną, we wszystkim ustalone i zabezpieczone. Czyż nie da rozwoju temu, co mi do zbawienia służy, i każdemu pragnieniu? ⁶ Ludzie źli są jak ciernie precz wyrzucane, których się ręką nie bierze. ⁷ Kto zaś je musi dotknąć, chwyta za żelazo lub drzewce dzidy. I w ogniu doszczętnie się spalają...»* ⁸ Oto są imiona bohaterów Dawidowych: Iszbaal Chakmonita, przywódca trzech, ten właśnie, który wymachiwał włócznią* nad ośmiuset w jednym spotkaniu. ⁹ Po nim jest Eleazar, syn Dodo, Achochita - jeden z trzech bohaterów. Był on z Dawidem w Pas-Dammim*, gdy Filistyni urągali zgromadzeni do bitwy. Kiedy Izraelici zaczęli się cofać, ¹⁰ on wtedy powstał i bił się z Filistynami, dopóki nie omdlała mu ręka i przywarła do miecza. W tym dniu właśnie Pan sprawił wielkie zwycięstwo. Wojsko wróciło tylko po to, by zabrać łupy. ¹¹ Po nim jest Szamma, syn Agego z Hararu. Pewnego razu zebrali się Filistyni w Lechi. Była tam działka pola pełna soczewicy. Kiedy wojsko uciekało przed Filistynami, ¹² on pozostał na środku działki, oswobodził ją i pobił Filistynów. Pan sprawił wtedy wielkie zwycięstwo. ¹³ Owi trzej spośród trzydziestu zeszli po skale* i przybyli do Dawida do jaskini Adullam, podczas gdy oddział Filistynów rozbił obóz w dolinie Refaim. ¹⁴ Dawid był wtedy w twierdzy, a załoga filistyńska była wtedy w Betlejem. ¹⁵ Dawid poczuł pragnienie i rzekł: «Kto mi da się napić wody z betlejemskiej studni*, która jest przy bramie?» ¹⁶ Przedarli się wtedy ci trzej bohaterowie przez obóz filistyński i zaczerpnęli wody ze studni betlejemskiej, która jest przy bramie. Zabrali ją z sobą i przynieśli Dawidowi. On jednak pić jej nie chciał, lecz wylał ją w ofierze dla Pana. ¹⁷ Powiedział: «Niechaj mnie Pan strzeże od uczynienia tej rzeczy! Czyż mam pić krew ludzi, którzy z narażeniem życia podjęli tę wyprawę?» I nie chciał jej pić. Tego dokonali ci trzej bohaterowie. ¹⁸ Abiszaj, brat Joaba, syn Serui, był przywódcą trzydziestu. Wymachiwał on włócznią nad trzystu zabitymi i zażywał sławy u trzydziestu. ¹⁹ Bardziej od trzydziestu był poważany i był ich dowódcą, lecz nie dorównywał owym trzem. ²⁰ Benajasz, syn Jojady z Kabseel, był mężem walecznym, wielkim w czynach. Pobił on dwóch [synów] Ariela z Moabu. On też zszedł do cysterny i zabił w niej lwa w dzień, gdy była śnieżyca. ²¹ Zabił on także Egipcjanina ogromnego wzrostu. Egipcjanin trzymał w ręku dzidę, podczas gdy on poszedł na niego z kijem. Wyrwawszy dzidę z ręki Egipcjanina, zabił go jego własną dzidą. ²² Tego dokonał Benajasz, syn Jojady. Miał on sławę wśród trzydziestu bohaterów. ²³ Był on bardziej poważany niż trzydziestu, lecz nie dorównywał owym trzem. Dawid postawił go na czele swojej straży przybocznej. ²⁴ Do tych trzydziestu należał również Asahel, brat Joaba, Elchanan, syn Dodo z Betlejem, ²⁵ Szamma z Charod, Elika z Charod, ²⁶ Cheles Peletyta, Ira, syn Ikkesza z Tekoa, ²⁷ Abiezer z Anatot, Sibbekaj z Chuszy, ²⁸ Salmon z Achoach, Maheraj z Netofy, ²⁹ Cheleb, syn Baany z Netofy, Ittaj, syn Ribaja z Gibea, z potomków Beniamina, ³⁰ Benajasz z Pireatonu, Hiddaj z Potoków Gaasz, ³¹ Abi-Albon z Araby, Azmawet z Bachurim, ³² Eliachba z Szaalbim, Jaszen, syn Jonatana, ³³ Szamma z Hararu, Achiam, syn Szarara z Araru, ³⁴ Elifelet, syn Achasbaja z Bet-Maaka, Eliam, syn Achitofela z Gilo, ³⁵ Chesrau z Karmelu, Paaraj z Arabu, ³⁶ Jigeal, syn Natana z Soby, Bani z Gad, ³⁷ Selek Ammonita, Nachraj z Beerot, obaj giermkowie Joaba, syna Serui, ³⁸ Ira z Jattir, Gereb z Jattir, ³⁹ Uriasz Chetyta. Razem trzydziestu siedmiu.